Home
|
|
|||
 Willem III (- de Goede) van Holland Heer van Friesland Graaf van Holland, Zeeland en Henegouwen [tekst] Graaf van Holland en Henegouwen vanaf 1304; van Zeeland vanaf 1323 Zoon van Jan II van Avesnes van Holland Graaf van Henegouwen, Holland en Zeeland en Philipine van Luxemburg. Geboren 1287 Overleden 8 jun 1337 Valenciennes (fr), leeftijd 49 of 50 jaar [Tekst] Graaf Willem III, bijgenaamd Willem de Goede, volgde in 1304 zijn vader op, als Willem I Graaf van Henegouwen, en als Willem III graaf van Holland en Zeeland. Hij zette de strijd met de Vlaamse erfvijanden met wisselende hevigheid voort tot de Vrede van Parijs (6 maart 1323), waarbij de graaf van Vlaanderen van alle leenheerschappij over Zeeland Bewestenschelde afzag. Inmiddels had hij zich weten op te werpen tot de feitelijke meester in het Sticht Utrecht, terwijl hij verder ging met zijn macht over Friesland uit te breiden. Onder de vorsten van de Nederlanden gold Willem als de invloedrijkste bondgenoot, door huwelijksallianties of op andere wijze. Zo wordt hij wel de schoonvader van Europa genoemd. Lodewijk IV van Beieren, die zijn verkiezing tot Rooms-koning mede aan Willem te danken had, trad in 1324 in het huwelijk met diens dochter Margaretha, terwijl de jongere dochter Johanna aan de Gulikse troonopvolger, Willem van Gulik, werd uitgehuwelijkt. Eduard III kon zich met zijn hulp van de Engelse troon meester maken en huwde zijn derde dochter, Filippa van Henegouwen, op 29 mei 1328. Zijn eigen echtgenote Johanna van Valois, was een nicht van koning Filips IV van Frankrijk (een dochter van Filips broer Karel van Valois) en zuster van de latere koning Filips VI van Frankrijk. Willem beschouwde zich als "principe in regno suo", als keizer in zijn eigen rijk. Op grond waarvan hij zich het recht toe-eigende zijn onderdanen in de adelstand te mogen verheffen. . Zie ook: Gehuwd 23 mei 1305 Longpont, Aisne (Fr), leeftijd 17 of 18 jaar (32 jaar gehuwd) met:  Johanna van Valois, leeftijd bij huwelijk ongeveer 11 jaarDochter van Karel I van Valois Koning van Aragón en Valencia Graaf van Barcelona Graaf van Valois, Anjou, Maine, Alençon, Chartres en Perche Pair van Frankrijk Pauselijk vicaris van Italië Stadhouder van Romagna Keizer van Constantinopel (titulair) Regent van Frankrijk en Margaretha van Anjou - Sicilië. Geboren ± 1294 Longpont, Aisne (Fr) Overleden 7 mrt 1342 Fontenelle, Doubs (Fr) [tekst] , leeftijd ongeveer 48 jaarJohanna Valois overleed in de abdij van Fontenelle (Yonne). Beroepen: Vrouwe (van 1322) [tekst] , Non (van 1337) van Maing [tekst] te Fontenelle na het overlijden van haar echtgenoot [Tekst] Johanna was een zuster van de Franse koning Philips VI. Toen zijn neef koning Eduard III van Engeland zich tot koning van Frankrijk uitriep, brak hiermee een dynastiek conflict uit dat zich ontwikkelde tot de Honderdjarige Oorlog. Na het overlijden van haar echtgenoot in 1337, trad Johanna in, in de abdij van Fontenelle. In 1340 bracht haar schoonzoon Edward III, haar broer Philips een serieuze slag toe door hem ter zee te verslaan nabij Sluis. Eduard begon vervolgens met het beleg van Doornik, maar moest deze uiteindelijk omwille van financiële problemen opgeven. Paus Benedictus XII vroeg vervolgens aan Johanna om te bemiddelen. Ze trok eerst naar haar broer, bij wie ze smeekte om vrede. Dan ging ze naar Eduard in zijn tent en smeekte hem eveneens om vrede. De smeekbedes van hun familielid Johanna, uitgezonden door de paus, stond beide mannen toe een verdrag te tekenen zonder gezichtsverlies te moeten lijden. Zie: Kind: 1. Margaretha I van Holland Keizerin van het Heilig Roomse Rijk Gravin van Henegouwen, Holland en Zeeland Vrouwe van FrieslandGeboren 1311 Overleden 23 jun 1356 Le Quesnoy (Fr) [tekst] , leeftijd 44 of 45 jaarMargaretha stierf op het kasteel van Le Quesnoy, en werd begraven onder het koor van het klooster van de Minderbroeders te Valenciennes. Begraven Valenciennes (fr) [Tekst] Margaretha I van Holland was ook bekend als: Margaretha (Margriet) van Beieren, Margaretha van Avesnes en Margaretha II van Henegouwen. Na het kindeloos overlijden in 1345 van haar broer graaf Willem IV van Holland, Zeeland en Henegouwen, werd zij door haar echtgenoot keizer Lodewijk IV met deze gewesten beleend. Vanaf dat moment noemde zij zichzelf: ‘Margaretha, bij de genade Gods keizerinne van Rome, gravinne van Henegouwen, van Holland, van Zeeland ende vrouwe van Friesland’. Door haar benoeming onstonden veel spanningen, o.a omdat ook haar zussen aanspraak meenden te maken op delen van de erfenis, en er leenrechtelijke onenigheid was over de vraag of vrouwen in Holland wel mochten opvolgen en of keizer Lodewijk zijn vrouw wel met het graafschap had mogen belenen. Al na zeven maanden werd Margaretha door haar echtgenoot teruggeroepen. Zij droeg het bestuur van de gebieden tijdens haar afwezigheid over aan haar tweede zoon, de dertienjarige Willem. Na de dood van Lodewijk de Beier in oktober 1347 deed Margaretha afstand van al haar aanspraken op de ‘Nederlandse’ landen, in ruil voor een hoge jaarlijkse toelage. Zoon Willem ging met deze regeling niet akkoord, en Margaretha trok in 1350 de macht weer naar zich toe. De tegenstelling tussen moeder en zoon was het begin van een langdurige burgeroorlog die de geschiedenis is ingegaan onder de naam Hoekse en Kabeljauwse twisten, waarbij de Hoeken Margaretha steunden en de Kabeljauwen Willem aan de macht wilden zien. . De machtsstrijd liep uit op de verwoesting van een aantal kastelen van Hoekse edelen en op een tweetal zeeslagen in 1351, waarna Margaretha uitweek naar haar zuster Philippa en haar zwager Edward III, de koningin en koning van Engeland. In 1354 verzoende Edward moeder en zoon, waarbij Willem Holland, Zeeland en West-Friesland in handen kreeg en Margaretha Henegouwen kreeg toegewezen, en waarbij zij in ruil voor de andere gebieden een jaarlijkse uitkering ontving. (bron: . | |||
Voor meer informatie neem contact op met Leo den Hollander: E-mail: lgdh@vitelcom.nl