|
|||
Adela van Engeland Dochter van Willem de Veroveraar Hertog van Normandië Koning van Engeland en Mathilde van Vlaanderen Hertogin van Normandië Koningin van Engeland. Geboren ± 1062 Normandië [tekst] Ook bekend als de heilige Adela en Adela van Normandië. Overleden 8 mrt 1137 Marcigny-sur-Loire [tekst] , leeftijd ongeveer 75 jaarAdela overleed in het klooster van Marcigny en werd begraven in de abdij van Heilige Drie-eenheid te Caen. [Tekst] In de periode 1095-1098 was ze regentes van het grote feodale bezit van haar man, toen die deelnam aan de Eerste Kruistocht. Omdat Stefanus de kruistocht voortijdig had verlaten, overtuigde zij hem deel te nemen aan de kruisvaart van 1101. Adela werd opnieuw regentes en Stefanus sneuvelde in het Heilige Land; Adela bleef tot 1107 regentes. Ze onterfde haar zoon Willem omdat die onbekwaam was, en benoemde haar volgende zoon Theobald tot opvolger van zijn vader. In 1113 en 1118 bemiddelde ze nog in conflicten tussen Hendrik en Theobald enerzijds, en Lodewijk VI van Frankrijk anderzijds. Adela trad in 1120 als non in het klooster van Marcigny. De feestdag van de heilige Adela is 24 februari. Zie ook: Gehuwd 1081 Breteuil, leeftijd ongeveer 19 jaar (20 of 21 jaar gehuwd) met: Stephanus II van Blois Graaf van Blois Graaf van Meaux, leeftijd bij huwelijk 35 of 36 jaar Geboren 1045 [tekst] Stephanus was de oudste zoon van Theobald III van Blois en zijn, vrij snel verstoten, eerste echtgenote Garsende van Maine. Overleden 19 mei 1102 Ramla, leeftijd 56 of 57 jaar [Tekst] In 1089 volgde hij zijn vader op als graaf van Blois, Chartres, Dunois, Châteaudun, Sancerre en Meaux. Door erfenis verwierf hij het graafschap van de Champagne. Stefanus werd een van de leiders van de Eerste Kruistocht, metname tijdens het beleg van Nicea en het beleg van Antiochië. Hij verliet echter voorzien van grote schatten, voortijdig het strijdtoneel wat hem de reputatie van laffaard opleverde. Bij de volgende kruistocht nam hij o.a. deel aan de Slag bij Ramla, waarbij hij gedwongen werd om zich met andere ridders terug te trekken in een uitkijktoren. Tijdens de gevechten rond de toren werd Stefanus gedood voordat de hoofdmacht van de kruisvaarders de toren kon ontzetten. Zie ook: Kind: 1. Theobald IV (de Grote) van Blois Graaf van Blois-Chartres Graaf van Dunois Graaf van Meaux Graaf van ChampagneGeboren 2 apr 1090 Overleden 10 jan 1152 Lagny-sur-Marne [tekst] , leeftijd 61 jaarTheobald is begraven in de abdij van Lagny-sur-Marne. [Tekst] Omdat Theobalds oudere broer Willem door zijn moeder onbekwaam werd geacht, erfde Theobald in 1102 de graafschappen Blois, Châteaudun, Chartres, Sancerre, Provins en Meaux, van zijn vader. Zijn moeder regeerde als regentes tot 1107. Theobald steunde aanvankelijk koning Lodewijk VI van Frankrijk maar kwam met hem in conflict over het graafschap Corbeil. Vanaf 1115 was hij een bondgenoot van Hendrik I van Engeland, die ook hertog van Normandië was, tegen Lodewijk. De paus dwong Theobald echter zich in 1119 te verzoenen met Lodewijk. Na de dood van Hendrik van Engeland, was zijn dochter Mathilde van Engeland de wettige erfgename. De Normandische adel steunde echter Theobald als kandidaat voor de koningstitel van Engeland. Theobalds broer Stefanus van Engeland was een van de machtigste en rijkste hovelingen van Engeland, en samen met hun derde broer bisschop Hendrik van Winchester greep hij zelf de macht in Engeland. Met een klein leger bezette Stephanus Dover, Canterbury en Londen terwijl Hendrik de koninklijke schatkist bemachtigde. Theobald kon nu niet anders meer doen dan Stephanus steunen als koning. In 1137 werd hij als dank door Stephanus benoemd tot regent van Normandië. Theodorus IV stichtte onder meer de abdijen van Clairvaux, Trois-Fontaines-l'Abbaye en Pontigny. Zie ook: |
Voor meer informatie neem contact op met Leo den Hollander: E-mail: lgdh@vitelcom.nl